Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Σ. Μάλαμας στην Ερέτρια 16/7

Σωκράτης Μάλαμας

Στην Ερέτρια, στο Νησί των Ονείρων, το Σάββατο 16 Ιουλίου στις 21:00

Με έμφαση στη χαρά της συνάντησης, στη σημασία του να μοιράζεσαι, στο διονυσιασμό κάθε live, ο Σωκράτης Μάλαμας από το ξεκίνημα της καριέρας του μέχρι σήμερα βρίσκεται συχνά κοντά στο κοινό του. Ένα κοινό που εδώ και 20 χρόνια τον ακολουθεί πιστά, σαν μία παρέα που συνεχώς μεγαλώνει και εμπλουτίζεται κάθε φορά από τη νέα γενιά. Πάντα άμεσος, ανεπιτήδευτος, παθιασμένος και ουσιαστικός, ο Σωκράτης Μάλαμας με την μπάσα φωνή του, τους εγκεφαλικούς στίχους, τις άλλοτε υπόγειες κι άλλοτε πηγαία λαϊκές μελωδίες του συσπειρώνει γύρω του πραγματικούς οπαδούς και ασκεί γοητεία μοναδική. Δεν χάνει ποτέ ωστόσο το ήθος και το προσωπικό του στίγμα, τόσο στα live όσο και στην δισκογραφία του. Τα τραγούδια από το πρόσφατο άλμπουμ του “Πέρασμα” σε στίχους του Άλκη Αλκαίου (με την συμμετοχή της Μελίνας Κανά) θα βρίσκονται ανάμεσα σ'αυτά που θα ακούσουμε στην Ερέτρια, δίπλα σ'αυτά από τους πρώτους του δίσκους,  τις “Ασπρόμαυρες ιστορίες”, τα “Παραμύθια”, τον “Κύκλο” και τόσα άλλα που έχει τραγουδήσει σε δίσκους άλλων καλλιτεχνών ή έχει γράψει για άλλους.

Οι καλοκαιρινές νύχτες θα αποτελέσουν το ιδανικό σκηνικό για να συστηθούν τα καινούργια τραγούδια του Σωκράτη στους παλιούς του φίλους, να στηθούν κάποια γλέντια "όπως παλιά" και να συναντηθούν οι διαφορετικές γενιές που πλέον συναπαρτίζουν το κοινό του.


Τιμές Εισιτηρίων:
Κανονικό: 15 Ευρώ
Παιδικό: 7,50 Ευρώ

Προπώληση Εισιτηρίων:
Στα καταστήματα "Γερμανός": Ερέτρια, Βασιλικό, Ωρωπό, Αμάρυνθο, Αλιβέρι
ΑΓΑΠΙΔΗΣ Χαλκίδα
Στο Νησί των Ονείρων: Καθημερινά 19:00-22:00

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Love Manifest


Τελικά για τα πάντα στην ζωή υπάρχει ένα...μανιφέστο. Χτες παρακολούθησα αυτό της αγάπης και σας το προτείνω ανεπιφύλακτα...Ατάκες αστείες, ατάκες που προβληματίζουν...ατάκες που λες βρε κάπου το έχω ξαναδεί αυτό εγώ...Ναι αυτό είναι το LOVE MANIFEST

Σήμερα και για πέντε Κυριακές ακόμα
Γιατί ερωτευόμαστε; Γιατί τα κάνουμε σαλάτα μονίμως; Πού είναι το μπλε πουλόβερ; Και το πιο σημαντικό: Γιατί η πεταλούδα πετάει συνέχεια προς τη φλόγα; Ο Ζήσης Ρούμπος και η Ροζαμάλια Κυρίου (μέλη της ομάδας ΕΧ ΑΝΙΜΟ) μας ταξιδεύουν στον μαγικό κόσμο των σχέσεων και απαντάνε σε ερωτήματα που απασχόλησαν ποιητές, πυρηνικούς φυσικούς και ψαράδες ανά τους αιώνες.

Μία μουσικοθεατρική κωμωδία από τους ηθοποιούς Ζήση Ρούμπο και Ροζαμάλια Κυρίου, που αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο βάσανο του ανθρώπου με μία φρέσκια ματιά: Τον έρωτα και τις σχέσεις.

Τις μουσικές νότες της παράστασης εκτελούν οι: Ντομένικο Μπονάσσι (κιθάρα/τραγούδι) και η Τίνα Ψαλίδα (βιολί/τραγούδι), θυμίζοντας μας πως έρωτας χωρίς μουσική δεν γίνεται!

Info
«The Love Manifest»
Σήμερα και για 5 Κυριακές ακόμα στις 8:30
Είσοδος: 15€ με ποτό
Nueva Trova Bar
Αθηνας & Βλαχαβα 9 - Μοναστηρακι - Ψυρρη

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Σήμερα είμαστε φτωχότεροι...Καλό ταξίδι Μανώλη Ρασούλη...Μανώλη μας!


Σήμερα είμαστε φτωχότεροι...Καλό ταξίδι Μανώλη Ρασούλη...Μανώλη μας!

Μια τρομερή είδηση ήταν μοιραίο να γραφτεί μια ηλιόλουστη Κυριακή…Έφυγε ο Μανώλης…ο σύντροφος Μανώλης, ο άνθρωπος που είχε άποψη και πάντοτε την εξέφραζε ότι κι αν του κόστιζε!
Η απώλεια αυτή γίνετε μεγαλύτερη λόγω τον συνθηκών που ζούμε τον τελευταίο καιρό… Καλλιτέχνες σαν τον Μανώλη, να ορθώνουν ανάστημα, τώρα τους έχουμε ανάγκη να μιλούν όχι μόνο από το έργο τους δυστυχώς έχουν κρυφτεί στις τρύπες τους (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων) τι να μας πουν άλλωστε για τις κρατικές-δημοτικές συναυλίες που έκαναν για τις ολυμπιάδες με δημόσιο χρήμα;

Ναι είναι αλήθεια όσα λεφτά και να μας πάρει το Δ.Ν.Τ. σίγουρα δε θα γίνουμε φτωχότεροι όσο τώρα με τέτοιες απώλειες…

Και για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι…

Μανώλης Ρασούλης (Βιογραφικό)

1945 - 1963
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου του 1945, μεγάλωσε στο Ηράκλειο, έψαλε στον Πολιούχο ’γιο Μηνά ο οποίος και τον επηρέασε αισθητικά και ιδεολογικά, βοηθούσε τον πατέρα του στο χρυσοχοείο όπου και από εκεί επηρεάστηκε από τα ρολόγια και τον χρυσό, ήταν σημαιοφόρος στο σχολειό του, από μικρός ανήκε στην νεολαία της αριστεράς - αφού ο πατέρας του ήταν για χρόνια στις ιταλικές φυλακές και ο θείος του στο Μαουτχάουζεν - κέρδισε δυο βραβεία στους μοντέρνους χορούς, ήρθε τέταρτος στα τετρακόσια μέτρα στους σχολικούς αγώνες του νομού και γενικά πέρασε πολύ όμορφα παιδικά χρόνια με τα αδέλφια του και τους φίλους του. Το όνομά του, Εμμανουήλ, είναι εβραϊκό και σημαίνει άνθρωπος του Θεού, το επίθετό του προέρχεται από το ιερό όνομα του κορανίου «ρασούλ»  και το τρίτο το σανσκριτικό του το έδωσε ο Οσσο και είναι «ντέβα παρινίτο» και σημαίνει ερωτευμένος με την θεικότητα.
  
 1963 - 1974
 Τελειώνοντας το γυμνάσιο ένοιωθε ότι τα πάντα τον έσπρωχναν να κολυμπήσει στα βαθιά. Στην Αθήνα σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου, γράφει ποιήματα, σενάρια, τραγουδάει ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας, δουλεύει στην εφημερίδα της αριστεράς "Δημοκρατική Αλλαγή", παίρνει μέρος στους αγώνες του 114, περπατάει όλες τις πορείες ειρήνης, γνωρίζει όλη την τότε πνευματική πρωτοπορία και δεν σταματάει να ονειρεύεται να γυρίσει ταινία βασισμένη σε ένα βιβλίο του Νίκου Καζατζάκη με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, συνθέτοντας μέσα του τους δυο αυτούς μεγάλους δημιουργούς, κάτι το οποίο αργότερα πέτυχε. Στις 21 του Απρίλη συλλαμβάνεται από την Δικτατορία και περνάει μερικές ώρες στην «Μπουμπουλίνας». Φεύγει για το Λονδίνο όπου μένει 6 χρόνια. Εκεί διαμορφώνεται ιδεολογικά συμμετέχοντας στον αντιδικτατορικό αγώνα, αλλά και στο Τροτσκιστικό κίνημα στο οποίο ήταν στέλεχος και η Βανέσσα Ρεντγκρέιβ με την οποία δυο φορές συνεργάστηκε σε παραστάσεις με αγωνιστικούς στόχους. Στο Λονδίνο γράφει τα πρώτα του βιβλία και γίνεται συνεκδότης της εφημερίδας Σοσιαλιστική Αλλαγή, στην οποία γράφει άρθρα και επιφυλλίδες, παίρνει μαθήματα πολιτικής οικονομίας και φιλοσοφίας και πουλάει για 6 χρόνια την εν λόγω εφημερίδα στους δρόμους, συμμετέχοντας ασταμάτητα στους αγώνες των εργατικών συνδικάτων. Τον Μάη του '68 παίρνει μέρος στην μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι και τραυματίζεται θανάσιμα από τους SRS. Το Λονδίνο τον αναδιαμορφώνει άνισα αλλά δημιουργικά. Το 74, λίγο μετά από το Πολυτεχνείο με απόφαση της οργάνωσης κατεβαίνει στην Αθήνα, όπου λόγω συλλήψεων από την Μυστική Αστυνομία, κρύβεται. Μετά τα γεγονότα στην Κύπρο το καλοκαίρι του 74 και την πτώση της Χούντας συνεχίζει τον πολιτικό αγώνα. Δουλεύει στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη στο Πέραμα όπου κινδυνεύοντας να σκοτωθεί καθημερινά μπαίνει στην απεργιακή επιτροπή και πρωτοστατεί στο εργατικό κίνημα που ανατρέπει όλο το μέχρι τότε καθεστώς στα μεγάλα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Στο Λονδίνο τον Ιούνιο του 1973 γεννιέται κατά την βούληση της διαλεκτικής της φύσης ένα κοριτσάκι, η κόρη του, που της έδωσε το όνομα Ναταλία, τιμής ένεκεν στη γυναίκα του Τρότσκι.

1974 - 1978
Τον καλεί ο φίλος του Μάνος Λοίζος και τραγουδά στον δίσκο «Τα νέγρικα» μαζί με την Μαρία Φαραντούρη. Επίσης ο ίδιος συνθέτης τον επιβάλει και τραγουδά το τραγούδι στα κομέρσιαλ ενός σίριαλ που γίνεται επιτυχία. Ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης του προτείνει και τραγουδά σ' ένα δίσκο του σε ποίηση Πρεβελάκη "Ο νέος Ερωτόκριτος". Τυπώνει τα τρία πρώτα του βιβλία: "Η μπαλάντα του Ιασαάκ", ένα σύνθετο ποίημα επηρεασμένο από τον αγώνα της νεολαίας, στο οποίο βιβλίο αναποδογυρίζει τον μύθο της θυσίας του Αβραάμ και έτσι ο Ισαάκ την παραμονή της Θυσίας το σκάει στα βουνά με κάποιους δούλους, αρχίζει πόλεμο ενάντια στον Αβραάμ τον οποίο και σκοτώνει. Έπεται το βιβλίο με διηγήματα "Μεγάλος ήρωας σε μικρή χαρτοσακούλα και ένα ανάμοικτο με διηγήματα και ποιήματα "κβο βαντις στατους κβο".

1978 - 2002
Αρχίζει να προσαρμόζεται στην ελληνική πραγματικότητα και να καταδύεται στην πεμπτουσία της. Το ένστιχτο και η μοίρα τον οδηγούν στον πυρήνα του ελληνικού τραγουδιού. Παραιτείται από το κόμμα μια μέρα που οι σύντροφοι υποστήριζαν τις ερυθρές πυρηνικές βόμβες ενάντια στις αντίπαλες. Βλέποντας έναν παραλογισμό ρίχνεται στη μελέτη των ανατολικών φιλοσοφιών . Ανακαλύπτει ή του αποκαλύπτεται μέσω μιας γνωστής του τον OSHO. Αναστατώνεται θετικά, διαβάζει βιβλία του, γοητεύεται, βαθαίνει, πηγαίνει στην Ινδία και τον συναντά.

Συνεχίζοντας τις καλλιτεχνικές του δραστηριότητες τις εμπλουτίζει στο έπακρο με τη  νέα του εμπειρία. Συστήνει στους Έλληνες τον OSHO εκδίδοντας το βιβλίο του «κρυμμένη αρμονία – ομιλίες πάνω στον Ηράκλειτο».

Οι προτάσεις του συναντούν μια ανταπόκριση των πολιτών που με μπαγκράουντ την κοινωνικοπολιτική μεταστροφή υπάρχει μια φρέσκια και θετική ενέργεια στην ατμόσφαιρα.

Μελετά, γράφει, ερωτεύεται ξερωτεύεται, διαλογίζεται, αυτοπαρατηρείται, παλινδρομεί , ορμά, ωριμάζει, ανοίγεται, ρισκάρει, πληρώνει το τίμημα. Αναπόφευκτη η αντιπαράθεση με τα πάσης φύσεως κατεστημένα που βλέπουν σ’ αυτόν ένα κίνδυνο για την πόζα και την ανεπάρκεια τους.

Ο OSHO, μεταβαίνει στο Όρεγκον. Χίλια δυο λαμβάνουν χώρα. Μια έρημος μετατρέπεται σε πόλη για 30000 ανθρώπους. Η Αμερικάνικη κυβέρνηση μετατρέπεται σε ταύρο σε  γυαλοπωλείο. Τον καταδιώκει τον συλλαμβάνει τον φυλακίζει τον δηλητηριάζει, τον εκδιώχνει. Ο Ρασούλης συνεχίζοντας με συνέπεια αυτό που θεωρεί αναγκαίο, συγκρούεται και σιγά σιγά απομονώνεται, καθώς κόμματα, εκκλησία, ιδιωτικά κυκλώματα θεωρούν κίνδυνο τις προτάσεις του. Ακόμη και με το κέντρο του OSHO στο Όρεγκον ήρθε σε ρήξη. Γεμάτος αγωνία και περιεχόμενο κάνει μια επίσκεψη στη Νέα Υόρκη. Τρεισήμισι μήνες πρωτόγνωρη και αξέχαστη εμπειρία, τον αναγκάζει να προσθαφαιρεί στοιχεία προκειμένου να  φτάσει στην Ιερή Φόρμουλα Χι τη χρυσή τομή του κόσμου, την κολυμπήθρα του Σιλωάμ. Πτοείται, πολλάκις απελπίζεται αλλά παραμένει στο ρινγκ χρησιμοποιώντας τακτικές του Ρομπέν του Δασών του Μπρους Λη και του Χριστού.

Τον κατηγορούν ότι είναι εγκέφαλος της 17 Ν. Αυτός δηλώνει για πολλοστή φορά ότι  από φύση και θέση είναι ενάντια στη βία, ιδίως ενάντια στην ατομική τρομοκρατία. Όμως με τις δηλώσεις του τρομοκρατεί κάποιους και οι οποίοι τον υποδεικνύουν ως ιδεολογικό τρομοκράτη.

Συνεχίζει να παράγει έργο επειδή επιθυμεί και επειδή είναι  μέτρο σύγκρισης για τη συνέπεια των ιδεολογικών και ηθικών πεποιθήσεων. Δηλώνει όμως ότι η οντότητα του είναι πιο ενδιαφέρουσα από το έργο του, τα προϊόντα του.

Η κόρη του Ναταλί σπουδάζει μουσική και αποκαλύπτεται  ως ακραίο μουσικό φαινόμενο σαν τραγουδίστρια λαϊκών τραγουδιών, χέβι μέταλ και στις ’ριες των κλασσικών. Γίνεται γνωστή και στο εξωτερικό με το συγκρότημα Septic Flesh, αλλά συμμερίζεται εντός της Ελλάδος την εσκεμμένη απομόνωση του πατέρα της Μανώλη Ρασούλη.

Με κεντρικό στόχο μια νέα συνείδηση πλανητική και μια νέα προσέγγιση στο τρίπτυχο ζειν ευζειν γνώθι σεαυτόν, παρεμβάλλεται στο εγχώριο αλλά και όσο μπορεί στο διεθνές γίγνεσθαι.

Μέσα στην οδύσσειά του ο OSHO εκβράζεται και στην Κρήτη. Εκεί βρίσκει τον Ρασούλη να μένει στην ίδια περιοχή. Ήταν σαν ένα μήνυμα ύπαρξης. Ο Ρασούλης σαν Κρητικός κάνει το παν να προστατεύσει τον δάσκαλό του από τις επικείμενες επιθέσεις. Πληγώνεται όταν δεν το κατορθώνει και ο δάσκαλός συλλαμβάνεται και απελαύνεται.

Το γεγονός αυτό υπερδιπλασιάζει την εγρήγορση του, την ευθύνη του, την ερευνά του, την αυτοπαρατήρησή του, συνάμα υπερδιπλασιάζεται η προσπάθεια των απαράτ κράτους και παρακράτους για να τον παροπλίσουν και να τον φιμώσουν, με κινήσεις έμμεσες ή άμεσες με κλασσικά ή πρωτότυπα τρικ.

Συνεχίζει να παράγει έργο, τραγούδια, βιβλία  ραδιοπρογράμματα, άρθρα σε εφημερίδες της πρωτεύουσας και της επαρχίας.

Η Μελίνα Μερκούρη τον καλεί να πάρει μέρος στις εκδηλώσεις  για την πολιτιστική Αθήνα και να τις δώσει ιδέες αλλά αρνείται γιατί δεν θεωρεί την Αθήνα άξια για να γίνει πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Έκτοτε μπαίνει στη μαύρη λίστα και του υπουργείου πολιτισμού. Προσπαθούν με δικαστικές καταδίκες να τον πτοήσουν και να τον βγάλουν εκτός ρινγκ., ο Ρασούλης κάνει συναυλίες στο Βερολίνο και στην Κωνσταντινούπολη και μιλά στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Βαρκελώνης καθώς είναι φιλοξενούμενος του δήμου για ένα φεστιβάλ μεσογειακής ποίησης καθώς και στη Μαγιόρκα.

Τα τραγούδια του γίνονται γνωστά κι αγαπητά στο Ισραήλ, την Τουρκία, Τη Σερβία, στις Χώρες όπου υπάρχουν Έλληνες αλλά και για κάποιο μυστήριο λόγο και στην Ιαπωνία.

Τα τελευταία χρόνια στο απώγειο της προσπάθειας του και αφού το κατεστημένο το οποίο έχει ρίξει την Ελλάδα στον άκρατο αμοραλισμό, επικεντρώνεται να μπει τελειωτικά στη διεθνή αρένα έχοντας εκπαιδευτεί, από το εγχώριο στάτους που αποπνέει  την πιο ιλουστρασιόν παρακμή σ’ όλο το γκλόμπαλ βίλατζ. Όμως και με παράπλευρο στόχο να εκφράσει τη βαθύτερη ψυχή της Ελλάδας με την οικουμενική ψυχή και της παγκόσμια δυναμική στην ανακάλυψη του αντίδοτου και την παραγωγή μιας νέας ιδεολογίας, ενός νέου κώδικα αξιών, που αυτή τη στιγμή αναζητά ο κάθε έξυπνος ευαίσθητος και έντιμος πολίτης κάθε χώρας κάθε φυλής, κάθε τάξης, και φύλλου.

Τα τελευταία τρία χρόνια γίνεται νονός και κηδεμόνας ενός μικρού αγοριού του Πασχάλη που αγαπά ιδιαίτερα, και του φωτίζει τον ορίζοντα συνειδητοποίησης του νοήματος του κόσμου.

Η τελευταία σημαντική εμπειρία του υπήρξε η επίσκεψη στη μεγάλη πυραμίδα της Γκίζας στης 22-9-2001, επίσκεψη που του τροφοδότησε στα μέγιστα το κουράγιο για τη συνέχιση της έρευνας και του έργου του.

Πηγή: rasoulis.gr 






Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Wolfgang Amadeus Mozart


 Η αλλιώς πόσα μπορεί να σου μάθει το θέατρο...

Παρακολούθησα την θεατρική παράσταση  “Amadeus” στο θέατρο Βρετάνια και οφείλω να ομολογήσω πως πραγματικά με συνεπήρε…Η ιστορία του Mozart πραγματικά με συγκλόνισε και μου υπενθύμισε για μία ακόμη φορά πόσο ίδια παραμένουν τα πράγματα εδώ και αιώνες…Με συνεπήρε γιατί πραγματικά αγάπησα περισσότερο αυτόν τον καλλιτέχνη και με έκανε να ψάξω περισσότερο για αυτόν. Παραθέτω ένα κομμάτι από την παράσταση (μονόλογο του Mozart) το οποίο αποτελεί τροφή για σκέψη από όλους μας! Να πώ πως την φωτογραφία με το υπουργείο πολιτισμού την βλέπω σαν ειρωνεία.



«…Μα γιατί επιμένετε σε κάτι που και οι ίδιοι βαριέστε; Ή τουλάχιστον γιατί δεν το παραδέχεστε ότι βαριέστε; Μουσική είναι. Και μόνο με τη μουσική αυτή μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να νιώσουμε αυτό που πραγματικά είμαστε, και όχι αυτά που μας ορίζουν οι άλλοι.
Εσείς τώρα όλοι παίζετε ρόλο, και ο καθένας σας προσπαθεί να μη δείξει πόσο πολύ πλήττει και πόσο βουλιάζει στη μιζέρια που ο ίδιος δημιούργησε.
Ο ένας λυπάται τον άλλον και η μόνη παρηγοριά σας είναι ότι ίσως, ο πλαϊνός σας είναι σε χειρότερη κατάσταση.
Αν αυτός είναι ο κόσμος μας τότε εγώ θέλω να τον αλλάξω. Και μόνο με την μουσική μπορώ, γιατί αυτή είναι η δουλειά μας εμάς των συνθετών. Να κάνουμε τους ανθρώπους να θέλουν να γίνουν καλύτεροι. Εσείς δε θέλετε να γίνετε καλύτεροι. Εσείς βολεύεστε μόνο να κρίνετε και να αφορίζετε. Και όλο αυτό μόνο και μόνο επειδή φοβάστε μην σας απορρίψουν. Μη δε χωρέσετε κάπου…
Είμαι σίγουρος ότι κάποιοι από εσάς αυτή τη στιγμή με σιχαίνονται. Ενοχλούνται και σκέφτονται πόσο θα ήθελαν να εξαφανιστεί αυτό το φαντασμένο, ρηχό, χυδαίο και αμαθέστατο πλάσμα…Έχω άδικο;   
Είμαι ρηχός; Ναι. Δείξτε μου εσείς τι είναι βάθος…
Είμαι φαντασμένος; Προφανώς. Κι ευτυχώς που είμαι.
Είμαι αμαθής; Σε πολλά. Έχω όμως επίγνωση.
Επαναλαμβανόμενος; Ίσως…Που το απαγορευτικό όμως; Γιατί πρέπει να κρίνετε μόνο, και να μην λαμβάνετε υπ’όψιν σας ότι υπάρχει και κάτι άλλο πέρα από τις σκουριασμένες, βαρετές ιδέες που έχουμε όλοι συνηθίσει.

Σας ακούγονται γελοία όλα αυτά και παιδικά, όμως εγώ αυτά θέλω να γίνουν κλασσικά μια μέρα. Και όταν στο μέλλον οι άνθρωποι πάλι θα υποκρίνονται, πάλι θα αδυνατούν, πάλι θα υποφέρουν, να ακούνε αυτή τη μουσική κι έστω για λίγο να γίνονται “Δυνατοί”.
Εγώ μια τέτοια μουσική φαντάζομαι.
Μια μουσική που θα έχει ζωή, θα έχει εικόνες, θα έχει καρδιά. Μια μουσική που θα κάνει τον κόσμο να θέλει να είναι καλύτερος, να αισθάνεται, να έχει χρώμα, να είναι αληθινός. Γιατί αυτό μας λείπει σήμερα. Η αλήθεια. Και πιστέψτε με δεν υπάρχει πουθενά περισσότερη  “αγάπη” από όση υπάρχει μέσα στην “Αλήθεια”…»


Wolfgang Amadeus Mozart - Symphony No. 25 in G minor 

 

Στοιχεία παράστασης
"Amadeus" στο θέατρο Βρετάνια
Sun, 30/01/2011 - 21:53 — Mediasoup

A M A D E U S
by Peter Shafer
στο θέατρο ΒΡΕΤΑΝΙΑ

Πρεμιέρα Τρίτη 15 Φεβρουαρίου

Motsart VS Salieri
Μια ιστορία. Δύο άνθρωποι της Τέχνης, δύο κόσμοι της μουσικής. "Συμβιώνουν"επί σκηνής. Μέχρι ο Θεός να μετατρέψει τη συνύπαρξη σε σύγκρουση και τη σύγκρουση σε καταστροφή! Ποιοί ειναι αυτοί οι δύο άνθρωποι; Ποιός τελικά καταστρέφεται και-κύριως-που και με ποιόν είναι τελικά ο Θεός;

Πρωταγωνιστούν:
Δημήτρης Λιγνάδης:Αντόνιο Σαλιέρι
Χριστόφορος Παπακαλιάτης: Βόλφγκανγκ Αμαντέους  Μότσαρτ
Δανάη Σκιάδη: Κονστάνζ Βέμπερ

Παίζουν με αλφαβητική σειρά:
Μιχάλης Γκίνος, Αντώνης Δημητροκάλης, Σπύρος Κυριαζόπουλος, Νίκος Σταυρακούδης, Γιάννης Φίλιας, Μενέλαος Χαζαράκης

Μετάφραση: Αλέξανδρος Κοέν
Διασκευή –Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λιγνάδης

Σκηνικά –Κουστούμια: Εύα Νάθενα
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Μουσική: Wolfgang Amadeus Mozart
Επιμέλεια Κίνησης – Χορογραφίες: Λία Τσολάκη
Video Art: Graal
Συνεργάτης Σκηνοθέτης: Άκης Γουρζουλίδης
Φωτογραφίες: Γιάννης Μπουρνιάς

Παραγωγή: Κάρολος Παυλάκης
Ημέρες παραστάσεων:  Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή-Σάββατο: 21.15
                                     Λαική απογευματινή Σαββάτου: 18.00
                                     Κυριακή: 19.00

Τιμές εισιτηρίων: 25€ Α΄ΠΛΑΤΕΙΑ
                           20€ Β΄ΠΛΑΤΕΙΑ
                           16€ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ
Κάθε Πέμπτη για τους άνω των 60 ετών και κάτω των 26 ετών: τιμή εισιτηρίου 16€
(μόνο με επίδειξη αστυνομικής ταυτότητας)

Ώρες λειτουργίας ταμείου
10.30 – 13.30 & 17.00-21.30 (εκτός Δευτέρας)

ΘΕΑΤΡΟ ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Πανεπιστημίου 7 
Τηλέφωνο κρατήσεων: 210-3221579        

Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Ο Στάθης Δρογώσης στον Σταυρό του Νότου από 23/01

Ο Στάθης Δρογώσης επιστρέφει στο club του Σταυρού του Νότου - μετά την περυσινή sold out συναυλία του στο GAGARIN και την περιοδεία του σε όλη την Ελλάδα, από την Κυριακή 23 Ιανουαρίου και για κάθε Κυριακή για περιορισμένο αριθμό εμφανίσεων.Θα παρουσιάσει τον καινούριο δίσκο του με τίτλο «ΟΜΟΡΦΗ ΖΩΗ», την πιο ώριμη και δυνατή ίσως προσωπική του δουλειά την οποία μπορούν όλοι να αποκτήσουν ακόμα και δωρεάν από το site της προσωπικής του εταιρείας www.antelmamusic.com

Μετά από εμφανίσεις με μεγάλα μουσικά σχήματα, ο Δρογώσης επέλεξε την επιστροφή στον ηλεκτρισμό, στην εκφραστική λιτότητα. Μια μεγάλη διαδρομή από τα χρόνια του συγκροτήματος «ΤΑ ΦΩΤΑ ΠΟΥ ΣΒΗΝΟΥΝ» μέχρι τον τέταρτο καινούριο προσωπικό του δίσκο την «ΟΜΟΡΦΗ ΖΩΗ», θα παρουσιαστεί στην σκηνή από τρεις μόνο μουσικούς εκτός από τον Στάθη ο οποίος θα παίζει με τον γνωστό ιδιαίτερο τρόπο το πιάνο του.Θα μας κάνει να τραγουδήσουμε, να χορέψουμε, να γελάσουμε αλλά κυρίως να συμμετάσχουμε στην ΟΜΟΡΦΗ ΖΩΗ!
 
Το ιδιαίτερα δυνατό και ηλεκτρισμένο πρόγραμμα θα εκτελέσουν τρείς παλιοί συνεργάτες του Στάθη, ο Κώστας Γιαννίρης στο μπάσο, ο Θάνος Μιχαηλίδης στα τύμπανα και ο Χάρης Μιχαηλίδης στην ηλεκτρική κιθάρα.

Ώρα έναρξης : 22:30

Σταυρός του Νότου                                        
Θαρρύπου & Φραντζή, Ν.Κόσμος                   
Τηλ:2109226975                                                                                    
Χάρτης                                                                     


Εγώ θα είμαι εκεί...εσείς;

Είμαι εδώ...


Εδώ και χρόνια διατηρώ αυτό το blog, ο λόγος; Απλά έτσι...ο χρόνος μου; Απλά ελάχιστος...Δουλειά υποχρεώσεις κλπ...Ζωή γενικά! Τελευταία όμως προσπαθώ να ξεκλέβω έστω ελάχιστο χρόνο να το ενημερώνω...για να δω, θα τα καταφέρω;